Archiwa tagu: policja

Z numeru telefonu zarejestrowanego na adwokata Szymona Matusiaka do jego byłego klienta wysłane były pogróżki !!!

Opublikowany przez
3

Adwokat Szymon Matusiak jest znanym prawnikiem w Szczecinie. Niestety jego „sława” nie wynika z profesjonalizmu czy wiedzy prawniczej, a raczej z zachowania na które właściwie nie reaguje ORA w Szczecinie. Przypomnijmy, iż adwokat w niewybredny sposób żartował sobie na swoim oficjalnym profilu Facebook, oskarżył swojego byłego klienta o zniesławienie i sprawa po 6 latach została umorzona mając do pomocy 4 innych adwokatów; oskarżył naszego redaktora naczelnego i sprawę także przegrał, zwlekał prawie 6 miesięcy z zapłaceniem kosztów sądowych i tak można by wymieniać przez całą stronę.

ORA w Szczecinie w swoisty sposób chroni adwokata Szymona Matusiaka udzielając mu jedynie nic nie znaczących upomnień. Dlaczego te upomnienia nic nie znaczą wyjaśnimy w dalszej części niniejszego tekstu. Sprawa, którą chcemy opisać zaszła już tak daleko, iż kara dla prawnika wydaje się nieunikniona.

Cofnijmy się o klika lat – urażony publikacją w „Kurierze Szczecińskim” adwokat Szymon Matusiak postanawia wytoczyć proces swojemu byłemu klientowi. Po wielu latach procesu – sąd umarza postępowanie i nakazuje zapłacić prawnikowi na rzecz niesłusznie oskarżonej osobie kilkutysięczne koszty zastępstwa procesowego. Jednak Szymon Matusiak ociąga się z zapłatą zasądzonej kwoty, wydaje się być zdruzgotany – zapadłym wyrokiem.

Kiedy niewinny oskarżony, były klient mecenasa, oczkuje na należną mu kwotę zaczyna otrzymywać dziwne SMSy z nieznanego mu numeru. SMSy nie są odpowiedzią na inne wiadomości nie są też wynikiem konwersacji. Na początku wysłane SMSy można uznać za obraźliwe, potem znieważające aż dochodzące do gróźb. Dodać należy, iż część SMSów wysłana była późną nocą – po północy.

Były klient adwokata Szymona Matusiaka postanowił zgłosić sprawę na policję. To po zbadaniu sprawy skierowała ją do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie, aby ten ustalił do kogo przypisany jest numer z którego wysłane były obraźliwe wiadomości.

Sąd bez problemu ustalił iż numer ten zarejestrowany jest na następujący podmiot Kancelaria Adwokacka Szymon Matusiak Kamień Pomorski ul. Szymanowskiego 1. Obecnie przed Sądem Rejonowym w Dzierżoniowie pod sygnatura akt IIK 7/22 toczy się postępowanie o znieważenie w związku z wysyłanymi SMSami.

Pytanie które na razie pozostaje bez odpowiedzi to: jaką tym razem ORA w Szczecinie znajdzie wymówkę aby nie zareagować właściwie na zachowanie adwokata sprzeczne z dobrymi obyczajami i normami nie tylko społecznymi. Jak widać dotychczasowe „kary” jakie otrzymał Szymon Matusiak nie są skuteczne aby mógł on zapanować nad swoimi emocjami.

„Dyżurna prokuratura” od pobicia kobiet. Nie pierwszy raz umarzała niewygodne dla PiS sprawy

Opublikowany przez
Odpowiedz

„Dyżurna prokuratura” – tak o decyzjach prokurator Magdaleny Kołodziej ze stołecznej Prokuratury Okręgowej mówi lider PO Grzegorz Schetyna. Dziennikarze przypominają, że w ostatnich miesiącach Kołodziej umarzała kontrowersyjne postępowania.

Kilka dni temu informowaliśmy o prokuratorskim umorzeniu śledztwa ws. pobicia kobiet podczas organizowanego przez narodowców Marszu Niepodległości 11 listopada ubiegłego roku.

Według prokurator Magdaleny Kołodziej z Prokuratury Okręgowej w Warszawie szarpanie, uderzanie i wyzywanie kobiet było „okazywaniem niezadowolenia” przez uczestników marszu. RMF FM podało, że prokuratura nie zidentyfikowała i nie przesłuchała podejrzanych.

Sala Kolumnowa i przepustki do Sejmu

Jak się okazuje, tam sama prokurator w lipcu tego roku umorzyła postępowanie w sprawie kryzysu sejmowego w grudniu 2016 r., kiedy decyzją marszałka Sejmu poseł PO Michał Szczerba został wykluczony z obrad, a te po blokadzie mównicy zostały przeniesione do Sali Kolumnowej.

Jak informował w lipcu Onet.pl, prokurator Kołodziej nie zgadzała się z zarzutami opozycji o łamaniu prawa przez PiS. W uzasadnieniu stwierdzała, że to opozycja „zakłócała prace Sejmu” i prowokowała marszałka. Wznowienie śledztwa mimo tej decyzji nakazał wówczas sędzia Igor Tuleya.

„Fakty” TVN przypominają, że Magdalena Kołodziej odmówiła wszczęcia postępowania w sprawie zakazu wydania dziennikarzom jednorazowych wejściówek do Sejmu w trakcie protestu osób niepełnosprawnych. Przekonywała w uzasadnieniu, że nie było to „utrudnianiem czy tłumieniem krytyki prasowej”.

– Tu nie ma przypadku. To jest, niestety, dyżurna prokuratura – komentował w rozmowie z reporterem „Faktów” lider PO Grzegorz Schetyna. Prokuratura odmówiła „Faktom” komentarza.

Więcej: http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,23922497,prokurator-kilkukrotnie-umarzala-sprawy-niewygodne-dla-prawicy.html#BoxNewsImg&a=66&c=96

Policjant z Oleśnicy oskarżony o tortury. Szukał sprawców pobicia swojego syna… który spadł z roweru

Opublikowany przez
Odpowiedz

Policjant z Oleśnicy oskarżony o torturowanie dwóch młodych mężczyzn. Miał próbować wymusić na nich przyznanie się do pobicia jego syna. Akt oskarżenia opisuje bicie, kopanie po brzuchu, plecach i żebrach, duszenie foliowym workiem i bicie linijką po głowie. A syna policjanta nikt nie pobił.

Do tragedii doszło w lutym 2015 roku. To bardzo głośna sprawa. Informowały o niej media w całej Polsce. Były manifestacje pod siedzibą oleśnickiej policji. Była dymisja komendanta. Oskarżony funkcjonariusz do winy się nie przyznaje. Przekonuje, że nie było go z zatrzymanymi mężczyznami. A z treści aktu oskarżenia wynika, że w torturach mieli uczestniczyć również inni funkcjonariusze. Nie udało się jednak ustalić kto konkretnie. Być może więc wciąż w policji pracują ludzie zamieszani w wymuszanie zeznań torturami.

Jeden się przyznał do pobicia, bo nie wytrzymał… Bezsporne są trzy sprawy – dwaj młodzi mężczyźni byli zatrzymani. Jeden nawet przyznał się do pobicia siedemnastolatka, syna policjanta. Bezsporne jest też to, że zostali pobici, bo były ślady. Nie ma wątpliwości, że syn policjanta pobity nie był. Złożył fałszywe zeznania, bo nie chciał się przyznać do wypadku na rowerze. Został już prawomocnie skazany. Problem w tym, czy Sebastian i Paweł bici byli na komendzie i w okolicznościach, o jakich opowiadali. Oskarżenie jest pewne, że tak. Chociaż w aktach sprawy są sprzeczne ze sobą opinie ekspertów z medycyny sądowej. Sebastian: Kopali mnie po genitaliach, deptali po twarzy Patryk P., syn funkcjonariusza oleśnickiej Komendy Powiatowej zgłosił, że został pobity przez nieznanych sprawców, gdy jechał rowerem do domu. Polica wszczęła w tej sprawie śledztwo. Szybko w aktach pojawiła się notatka służbowa, że sprawcami mogą być Sebastian K. i Paweł S. Zostali zatrzymani. I zaczął się ich dramat. Sebastian opowiadał potem, że policjanci zaprowadzili go do pokoju w komendzie i tam zaczęli kopać po genitaliach. Zakutego w kajdanki ciągnęli za ręce po podłodze, podwieszali do góry, deptali po jego twarzy. Mówili coś o pobitym rowerzyście. W pewnym momencie do pokoju wszedł mężczyzna, który przedstawił się za ojca pobitego chłopaka. Uderzył Sebastiana w twarz tak, że ten spadł z krzesła na podłogę. Klęknął na nim chwycił za szczękę i powiedział: „I tak zginiesz w więzieniu, a jak nie to jak wyjdziesz, to ci wybiję wszystkie zęby i połamię szczękę”. Pod wpływem tortur Sebastian do zarzutów się przyznał i usłyszał zarzuty pobicia. Paweł: założyli mi worek foliowy na twarz Drugi z zatrzymanych – Paweł – też miał się spotkać z ojcem Patryka. Zaczął od uderzenia otwartą dłonią w twarz tak, że Paweł upadł na ziemię. Potem kopał w brzuch, nogi i plecy. Uderzył pięścią w żebra. Pokazał zdjęcie swojego syna i krzyczał do Pawła, że go załatwi. Potem policjanci mieli założyć zatrzymanemu worek foliowy na twarz i bić linijką po głowie. Tak mocno, że linijka się złamała. Matka Sebastiana zeznała w śledztwie, że syn wrócił z policji cały roztrzęsiony. Był posiniaczony. Opowiadał, że się przyznał, bo nie wytrzymał bicia. Jakiś czas później, gdy wyszło na jaw, że Patryk kłamał mówiąc o pobiciu, jego ojciec przyszedł do Sebastiana do domu. Prosił, by nie wnosić oskarżenia. Obiecywał pieniądze. Ale śledztwo wszczęto. kto jeszcze w tym uczestniczył? prokuratura nie wie Jednak prokuratura jest pewna tylko co do tego, że ojciec Patryka uczestniczył w biciu. Innych sprawców w śledztwie nie ustalono. Paweł nie był w stanie rozpoznać innych policjantów. A Sebastian nie doczekał zeznań. Zginął w wypadku drogowym kilka tygodni później.

gazetawroclawska.pl

Policjanci z Nysy z zarzutami przekroczenia uprawnień. „To były pojedyncze zdarzenia”

Opublikowany przez
Odpowiedz

Prokuratorzy z Opola prowadzą śledztwo w sprawie czterech policjantów z Nysy. – Zarzuty dotyczą przekroczenia uprawnień i innych przestępstw mających miejsce w toku wykonywania czynności służbowych – informują prokuratorzy. Na razie nie ujawniają czy policjanci przyznali się do winy.

Czterech funkcjonariuszy z KPP w Nysie zatrzymali we wtorek policjanci na polecenie prokuratury. Mundurowi pracowali w wydziale kryminalnym. Usłyszeli już zarzuty. – Dotyczą one takich zachowań jak: wywieranie nacisków podczas przesłuchań, zatajanie faktów, sugerowanie treści zeznań, przyjęcie obietnicy korzyści majątkowej i ujawnienie informacji z postępowanie – wylicza Lidia Sieradzka z prokuratury okręgowej w Opolu.

Policja czeka na krok prokuratury

Jak podkreśla Sieradzka „były to pojedyncze zdarzenia”. Według prokuratorów nie było to działanie zorganizowanej grupy przestępczej. Na razie śledczy nie ujawniają czy policjanci przyznali się do winy. W biurze prasowym komendy wojewódzkiej policji w Opolu zapytaliśmy czy funkcjonariusze zostali zawieszeni w pełnieniu obowiązków służbowych. – Za wcześnie, by o tym mówić. Czekamy na oficjalne stanowisko prokuratury w tej sprawie – powiedział podinsp. Jarosław Dryszcz z KWP w Opolu.

tvn24.pl

Nadszarpnięte zaufanie do policji. Proces o podrzucenie marihuany

Opublikowany przez
1

Kar więzienia – 2,5 roku bezwzględnego pozbawienia wolności oraz 1,5 roku w zawieszeniu – domaga się prokuratura dla dwóch policjantów, oskarżonych o podrzucenie narkotyków do samochodu urzędnika kontroli skarbowej.

Przed Sądem Rejonowym w Białymstoku zakończył się w środę (13.05) trwający od grudnia 2014 roku proces dwóch policjantów, oskarżonych o przekroczenie uprawnień, fabrykowanie dowodów i składanie fałszywych zeznań. Zdaniem prokuratury wrobili w posiadanie narkotyków niewinnego człowieka, urzędnika kontroli skarbowej. Występuje on w procesie w charakterze oskarżyciela posiłkowego.

Wyrok w tej bulwersującej sprawie zostanie ogłoszony za tydzień.

Żona: Zobaczyłam zmaltretowanego człowieka

Zanim strony wygłosiły mowy końcowe, zeznawała jeszcze żona pokrzywdzonego. O dniu, w którym zatrzymano męża (18 października 2011 r.), mówiła tak:

– Od godz. 16 nie mogłam skontaktować się z mężem, dzwoniłam na pogotowie, dziecko wpadło w histerię. To był jeden wielki koszmar. Kiedy przyszli policjanci i powiedzieli, że mąż został zatrzymany pod zarzutem posiadania konopi indyjskich, poczułam wielką ulgę. Wiedziałam, że to absurdalne zarzuty.

Tamtego dnia pracownik Urzędu Kontroli Skarbowej, po pracy stał w korku na Dojlidach. Policyjny patrol kazał mu zjechać na pobocze, wysiedli dwaj umundurowani policjanci. Zaczęli przeszukanie samochodu urzędnika. W pewnej chwili jeden z nich za fotelem pasażera znalazł niewielkie foliowe zawiniątko. Rozwinął je, w środku był susz roślinny. 3,2 grama konopi.

– Kiedy wyszedł [został zatrzymany na 48 godzin, potem zostały mu przedstawione zarzuty – red.], zobaczyłam zmaltretowanego człowieka. Ze łzami w oczach powtarzał, że może stracić pracę. Praca była dla niego wartością nadrzędną – mówiła w sądzie żona.

Gdy śledczy zagłębili się w sprawę, coś zaczęło im się nie układać. Dotarli do dowodów na to, że marihuana została podrzucona. 12 czerwca 2013 roku śledztwo przeciwko urzędnikowi zostało umorzone, a prokuratura dobrała się do usiłujących wrobić go stróżów prawa.

– Nadszarpnęli nasze zaufanie do policji, każdy w takiej sytuacji straciłby ufność do ludzi. Z czasem nabieramy dystansu, ale to piętno zostanie na całe życie – dodawała kobieta.

Kozioł ofiarny?

Na ławę oskarżonych trafił emerytowany już funkcjonariusz Oddziału Prewencji Policji w Białymstoku – 50-letni Marek J. oraz zawieszony policjant z tego oddziału – 45-letni Wojciech Z. Konsekwentnie nie przyznawali się do winy.

Obrończyni Wojciecha Z. mecenas Ewa Krętowska przekonywała, że jej klient był tylko kierowcą nadzoru nad funkcjonariuszami, tego dnia wyjechał ze swoim przełożonym Markiem J. i wykonywał jego polecenia. Ani nie wybierał trasy, którą jechali, ani samochodu do kontroli. Owszem, to on odnalazł zawiniątko pod fotelem, ale szukał tam po raz drugi, na wyraźne wskazanie przełożonego. Adwokat przypuszcza, że mogło się tam znaleźć za sprawą Marka J., który przeszukiwał przód auta, a potem nakazał Wojciechowi Z. przejrzenie tyłu, od strony pasażera. Podsumowała, że jej klient został we wszystko uwikłany, bez cienia jego winy.

Z kolei mecenas Bartosz Wojda, obrońca Marka J. twierdzi, że dowody przeciwko jego klientowi to tylko łańcuch poszlak. To on wybrał trasę wiodącą przez niewielką uliczkę Stoczni Gdańskiej, ale docelowo mieli dotrzeć do magazynów policji na Wspólnej, by je skontrolować, a z racji trwających remontów dróg, był to wskazany objazd. Zatrzymanie akurat tej osoby do kontroli to kwestia przypadku. Na folii z narkotykiem brak linii papilarnych i materiału genetycznego jego klienta. Wobec czego domaga się jego uniewinnienia.

Sam oskarżony Marek J. dodawał: – Jestem niewinny, swoje obowiązki wypełniałem sumienne. Zostałem wskazany jako ewentualny kozioł ofiarny.

Kto za tym stał?

Akt oskarżenia objął także inne, niezrozumiałe czynności Marka J. Miał on 29 września 2011 roku sprawdzać dane zatrzymanego urzędnika i sporządzić meldunek informacyjny o nim jako o osobie, która handluje narkotykami. W trakcie procesu policjant tłumaczył się, że ktoś mógł skorzystać z jego karty, by dostać się do systemu. A zresztą dostęp do komputera miał każdy, bo ponoć system funkcjonował fatalnie, logowanie trwało kilkanaście minut, więc lepiej się było nie wylogowywać. Prokuratura jest zdania, że próba wrobienia urzędnika w narkotyki mogła mieć związek z wykonywanymi przez niego czynnościami służbowymi, jednak w toku śledztwa tej hipotezy pokrzywdzonego jednoznacznie nie udało się udowodnić. Również sąd nie podejmował tego wątku. W swoich zeznaniach pokrzywdzony urzędnik przyznał, że podejrzewa, iż zostało to zlecone przez podatników, których kontrolował.

Świadomie nadużyli uprawnień, aby zaszkodzić

Prokuratura żąda dla Marka J., który miał być inspiratorem całej akcji, 2,5 roku więzienia oraz zakazu wykonywania zwodu związanego z dostępem do danych osobowych na okres 4 lat. Dla Wojciecha Z. – 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 4 lata, grzywny oraz zakazu wykonywania zawodu policjanta na 4 lata.

Oskarżeni mieliby też solidarnie zapłacić 30 tys. zł zadośćuczynienia na rzecz oskarżyciela posiłkowego.

W mowie końcowej prokurator Aneta Czokało-Deptuła z Prokuratury Okręgowej w Białymstoku przypominała, że taka formacja jak policja została powołana po to, by służyć społeczeństwu, do jej zadań należy ochrona zdrowia i życia ludzi oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego. Ma też określony katalog uprawnień, będący „biblią” funkcjonariuszy.

– Oskarżeni, jako stróże prawa, funkcjonariusze z wieloletnim stażem, zajmujący kierownicze stanowiska, nadużyli tych uprawnień, w sposób przemyślany i z pełną świadomością zaszkodzenia konkretnej osobie – innemu funkcjonariuszowi publicznemu – mówiła prokurator, określając spreparowaną przez oskarżonych sytuację jako obrzydliwą. – Nie życzyłabym sobie ani żadnemu innemu funkcjonariuszowi publicznemu, aby znalazł się w takiej sytuacji.

Przywołała też słowa żony pokrzywdzonego o nadszarpnięciu zaufania.

– Oskarżeni zawiedli jako policjanci, bo nadużyli uprawnień im przysługujących. Uprawnień, zastosowaniu których przyświeca cel, jakim jest wykrywanie przestępstw i ściganie ich sprawców. Nadużyli tych uprawnień po to, by inną osobę wmanipulować i postawić ją w roli przestępcy – dodała prokurator.

Sąd zapowiedział możliwość wyeliminowania z zarzutów poświadczenia nieprawdy przez funkcjonariusza publicznego w wystawionym przez niego dokumencie oraz składania fałszywych zeznań.

gazeta.pl

Policjant z Olsztyna miał bić podczas przesłuchania

Opublikowany przez
Odpowiedz

Jednemu z trzech zatrzymanych w czwartek funkcjonariuszy olsztyńskiej komendy policji prokuratorzy zarzucili stosowanie przemocy wobec osoby przesłuchiwanej w „celu uzyskania wyjaśnień i informacji”.

To dalszy ciąg sprawy zatrzymań funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w Olsztynie. Trzech z nich zostało zatrzymanych w czwartek, a kolejny, czyli już czwarty, w nocy z czwartku na piątek.

Z informacji, do których dotarła „Wyborcza” Olsztyn wynika, że zatrzymani policjanci są związani z pionem kryminalnym, a konkretnie z wydziałem do walki z przestępczością przeciwko życiu i zdrowiu.

Szczupłość oficjalnych informacji szybko dała pole do domysłów, jakie grzechy i grzeszki mogli mieć na sumieniu zatrzymani mundurowi. Jak już w czwartek pisaliśmy, policjanci w nieoficjalnych rozmowach podawali najróżniejsze teorie, od używania paralizatora do wymuszania zeznań, po teorie, że chcąc ułatwić sobie pracę, podrzucali osobom podejrzanym narkotyki.

Ile jest w tym prawdy, a ile fikcji, nie sposób powiedzieć. Śledczy bowiem zasłaniają się dobrem śledztwa i nie ujawniają szczegółów sprawy.

Rzecznik Prokuratury Okręgowej w Olsztynie Zbigniew Czerwiński informował nas jednak, że śledztwo jest prowadzone w kierunku artykułu 246 Kodeksu karnego. – Mówi on o tym, że funkcjonariusz publiczny, który w celu uzyskania określonych zeznań, wyjaśnień, informacji lub oświadczenia stosuje przemoc, groźbę bezprawną lub w inny sposób znęca się fizycznie lub psychicznie nad inną osobą, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 – tłumaczył prokurator Czerwiński.

Cała czwórka minioną noc spędziła w policyjnej izbie zatrzymań w Olsztynie. W piątek dowiedzieliśmy się, że jednemu z policjantów został już przedstawiony jeden zarzut. Według śledczych funkcjonariusz ten miał stosować przemoc wobec osoby podejrzanej w „celu uzyskania od niej wyjaśnień i informacji w toczącej się sprawie”.

Do zdarzenia tego miało dojść 31 marca b.r. w Olsztynie. Z nieoficjalnych informacji, do których dotarliśmy, wynika, że policjant miał bić tę osobę pięściami i kopać po całym ciele, przewracać z krzesła.

Prawdopodobnie w ciągu dnia zapadną decyzje co do pozostałych zatrzymanych policjantów. Obecnie są oni dowożeni do prokuratury na przesłuchania.

Dodajmy, że zatrzymani funkcjonariusze mają staż pracy w policji od 3 do 9 lat.

gazeta.pl

Nagrał pirata drogowego i sam ma kłopoty. Sprawa rowerzysty wraca do sądu

Opublikowany przez
2

Sąd jeszcze raz musi się zająć się sprawą Krzysztofa Kęsika, który przekazał policji film pokazujący wykroczenie drogowe kierowcy samochodu i sam też został ukarany mandatem. W pierwszym procesie rowerzysta został uniewinniony, ale policja złożyła apelację.

Gdyński sąd musi zapoznać się z nowymi dowodami i jeszcze raz sprawdzić, czy należy ukarać rowerzystę, który wysłał policji film pokazujący pirata drogowego – to decyzja sądu okręgowego w Gdańsku, który rozpatrywał apelację policji w tej sprawie.

– Jestem nieco zaskoczony, myślałem, że mój klient już dziś dowie się, że jest ostatecznie niewinny. Stało się inaczej – powiedział po rozprawie Tomasz Złoch, pełnomocnik oskarżonego.

– Nie zrobiłem nic złego, chciałem tylko pomóc policji – dodał Krzysztof Kęsik.

Nagrał pirata i sam ma kłopoty

Problemy Krzysztofa Kęsika, rowerzysty z Gdyni rozpoczęły się w lipcu ubiegłego roku, gdy wysłał policji film pokazujący jak z dużą prędkością na podwójnej linii ciągłej wyprzedza go samochód.
W odpowiedzi policjanci postanowili ukarać nie tylko kierowcę samochodu, ale i rowerzystę, który ich zdaniem jechał za daleko od prawej krawędzi jezdni.

Sprawa trafiła do sądu, bo pan Krzysztof nie przyjął mandatu. W styczniu sąd rejonowy w Gdyni uniewinnił rowerzystę. Sędzia argumentował wyrok tym, że policja w niewystarczający sposób udowodnił to, że autorem filmu jest oskarżony, a ten przed sądem konsekwentnie milczał i nie przyznawał się do winy.

Przyznał się na antenie?

Jednak zdaniem policjantów Krzysztof Kęsik przyznał się, więc złożyli apelację i dołączyli do niej rozmowę z reporterem TVN24, podczas której zdaniem mundurowych Kęsik jednoznacznie przyznaje się do winy.

Na nagraniu rowerzysta mówi dziennikarzowi, że to on zrobił nagranie. Pokazuje również, gdzie miał przyczepioną kamerkę. Podczas rozmowy z reporterem przypomniał, że wysłał nagranie, bo policja zachęcała, żeby dostarczać takie materiały.

Spacer ze złamaną nogą? Sąd nie dał wiary policjantom

Opublikowany przez
Odpowiedz

Prokurator: nastolatek pobity przez policję sam połamał sobie nogę i tak połamany spacerował po mieście. Sąd: przeczy to zasadom logiki, dowody dobierano tak, by pasowały do tezy. 17-letni Borys Simiński rok temu idzie z kolegami ulicą na poznańskim Łazarzu. Zaczepia ich nieznany mężczyzna, proponuje narkotyki. Odmawiają, mężczyzna wypytuje o narkotykowych dilerów.

Wtedy pojawia się czterech kolejnych mężczyzn, powalają nastolatków na ziemię, zakładają kajdanki. Borysa wciągają do bramy, kopią, okładają pięściami. Ma złamaną kość piszczelową, zadrapania i ślady na twarzy po uderzeniu otwartą dłonią. Wciągają go do busa, mówią: „Śmieci nie siedzą, śmieci jadą na podłodze”.

Napastnikami okazali się policjanci z referatu wywiadowczego poznańskiej komendy miejskiej.
Gdy Borysa przywieziono na komisariat na Grunwaldzie, inni policjanci, widząc obrażenia, wezwali karetkę i powiadomili przełożonych.
Przemysław Marciniak, szef komisariatu, mówił „Gazecie”: – Widziałem chłopaka. Był pobity. Powinny być wyciągnięte konsekwencje wobec winnych.

Sprzeczne zeznania policjantów

Sprawa trafia do prokuratury w Pile, ale ta umarza śledztwo w sprawie pobicia Borysa. Twierdzi, że nie da się rozstrzygnąć, czy prawdę mówią nastolatki, czy policjanci. Wersja policjantów jest taka: nikogo nie biliśmy, Simiński złamał nogę wcześniej, podczas gry w piłkę.

Prokuratura dochodzi do wniosku, że pobity i przypalony papierosami chłopak spacerował po Łazarzu z połamaną nogą, a dopiero potem natknął się na policjantów.

Ojciec Borysa zaskarżył decyzję prokuratury do sądu, a ten nakazał wznowić śledztwo, miażdżąc prokuratorów za pochopną decyzję. „Prokurator nie dokonał prawidłowej i wszechstronnej oceny dowodów. Nie sposób oprzeć się wrażeniu, że z góry założył, jaką decyzję winien w przedmiotowej sprawie podjąć, a następnie starał się tak dopasować ocenę materiału dowodowego, by pod przyjętą tezę pasowała” – pisze sędzia Robert Kubicki. I dodaje: „Przedstawiona [przez prokuratora] argumentacja przeczy nie tylko zasadom logiki, ale i doświadczenia życiowego”.

Zdaniem sądu prokurator szukał nieścisłości w zeznaniach Borysa i jego kolegów, a zeznania policjantów uznał za spójne. Sędzia to podważa, wylicza sprzeczności: jeden z policjantów twierdził, że Borys stawiał opór, przewrócił się, inny przekonywał, że chłopaka spokojnie położono na ziemi.

Niejasna jest też opinia biegłych lekarzy. Nie wyjaśnia (bo prokurator o to nie pytał), jak Borys złamał nogę, czy ktoś mógł po niej skakać, jak twierdzi chłopak. Sędzia Kubicki nakazuje opinię uzupełnić.

Pobity: Podrzucili mi marihuanę

To nie wszystkie wątpliwości. Według Borysa policjanci chcieli, by przyznał się do posiadania narkotyków. Gdy odmówił, mieli mu podrzucić woreczki z marihuaną.

Borysowi nie postawiono jednak zarzutów posiadania narkotyku. Prokuratura chciała sprawdzić, czyja była marihuana, ale okazało się, że na woreczkach nie ma odcisków palców.

Sąd kazał prokuraturze ponownie zbadać sprawę. – Zrobimy to – zapewnia Magdalena Roman, wiceszefowa prokuratury w Pile.

Ta sama prokuratura bada również sprawę pobicia 13-latki z Poznania, którą niedawno policjant uderzył w twarz, podczas gdy drugi zagroził jej gwałtem. Jeden z tych policjantów, Rafał N., ksywa „Niemiec”, był w patrolu, który pobił Borysa Simińskiego.

gazeta.pl

Grzywna dla szefa Komendy Głównej. Policja zapłaciła 5 tys. kary, bo ich prawnicy „źle zrozumieli” pismo

Opublikowany przez
Odpowiedz

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nałożył na komendanta grzywnę za to, jak obszedł się z pewną skargą. Zamiast odpowiedzieć na nią i odesłać, policja zachowała się tak, jakby skargi w ogóle nie było. Jak ustaliło TOK FM, w październiku grzywna została zapłacona. Z budżetu policji.
Cała sprawa zaczęła się 1 kwietnia 2011 r. od zatrzymania pewnego kierowcy przez policjantów z Bydgoszczy. Zrobili kierowcy badanie na narkotyki, wynik był pozytywny. Dziś wiadomo, że urządzenie musiało się pomylić. Mężczyzna zrobił badania krwi, z których wynika, że nie był pod wpływem narkotyków i niesłusznie zatrzymano mu prawo jazdy.

Narkotest? Nie mamy takiego modelu

Stowarzyszenie „Duae rotae”, które działa w imieniu kierowcy, w sierpniu ub.r. wystąpiło do policji o wszelkie dane dotyczące narkotestu, którego użyli policjanci. Prosili (na drodze dostępu do informacji publicznej) o skany dokumentacji urządzenia, które było na wyposażeniu Komendy Miejskiej w Bydgoszczy. Policja, choć jest do tego zobowiązana, dokumentów nie przekazała.

We wrześniu 2011 r. komenda poinformowała, że odnalazła akta przetargu. Ale wynika z nich, że narkotestu, na który wskazało stowarzyszenie, w ogóle nie kupiono (bo wybrano inną ofertę).

Stowarzyszenie nie odpuszczało. „Twierdzenie to nie polega na prawdzie, ponieważ 1 kwietnia 2011 roku policjanci z KP Bydgoszcz-Fordon urządzeniem pomiarowym – tu pada jego nazwa i numer seryjny – wykonali błędne badanie, co doprowadziło do zatrzymania prawa jazdy kierowcy” – pisze stowarzyszenie. Uznało przy tym, że policja, nie udostępniając dokumentacji urządzenia, dopuściła się „bezczynności” – to zapis z przepisów prawa – i dlatego poszło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na bezczynność komendanta głównego.

Skarga jest, ale komenda na nią nie odpowiada

Stowarzyszenie złożyło skargę bezpośrednio w sądzie, a sąd przesłał ją do Komendy Głównej. – Komendant miał 15 dni, aby wypowiedzieć się ws. skargi i przesłać swoje stanowisko z powrotem do sądu wraz z aktami postępowania. Organ nie wykonał tego obowiązku i stąd ta grzywna – tłumaczy zawiłości sprawy mecenas Paulina Lipińska, która przeanalizowała dla nas akta.

„Mimo upływu prawie siedmiu miesięcy od dnia złożenia skargi, organ nie wykonał ciążącego na nim obowiązku i nie przekazał jej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Istotne jest również to, że organ – pomimo dwukrotnego wezwania przez Sąd – nie udzielił odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny” – czytamy w uzasadnieniu decyzji sądu.

Skąd kara pieniężna? „Chodzi o symbol”

Sąd nie musiał karać komendanta grzywną, bo w przepisach jest jedynie sformułowania, że „może” taką karę nałożyć. – Dzieje się to na wniosek skarżącego – dodaje Lipińska. Prawo określa wysokość ewentualnej grzywny: do 10-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. – W tym wypadku jest to może wysokość symboliczna, ale to jednak pewien symbol, że organ dopuścił się poważnego zaniechania – mówi Lipińska.

Bo prawnicy inaczej zrozumieli

Komendant musiał zapłacić, bo jego prawnicy przyjęli błędną interpretację przepisów.

Pośrednio potwierdza to w rozmowie z nami Krzysztof Hajdas z Komendy Głównej. – Sądziliśmy, że skarga, która została złożona bezpośrednio do sądu (i przez sąd przesłana policji – przyp.red.), nie powoduje wszczęcia postępowania administracyjno-sądowego. Sąd naszego stanowiska nie podzieli, nałożył na komendanta głównego grzywnę – mówi Hajdas.

Przyznaje, że grzywna już została zapłacona, z budżetu policji, bo ukarany został komendant jako „organ”. – Takie sytuacje są jednak wyjątkowe. Mamy bardzo dobrych prawników – przekonuje Hajdas – Ale czasami te różnice w interpretacji przepisów niestety są – podkreśla.

Pisz na Berdyczów?

– Wydawać by się mogło, że w rzeczywistości prosta sprawa, a napotyka na tak skomplikowaną drogę. Moim zdaniem, to przykład skrajnej opieszałości ze strony policji – mówi Maciej Kwiecień ze Stowarzyszenia „Duae rotae”. Przyznaje, że zwlekanie z odpowiedzią na pytanie zadane w drodze informacji publicznej, nie jest zaskakujące. – Niestety, spotykamy się z wieloma sytuacjami, gdzie różne organy władzy publicznej, tak mówiąc najogólniej, są opieszałe w wykonywaniu swoich czynności i powinności – dodaje Kwiecień.

Stowarzyszenie w dalszym ciągu czeka na informacje dotyczące narkotestów: ich producenta i wszelkich danych ze specyfikacji. Ale tą sprawą, merytorycznie, sąd administracyjny jeszcze się nie zajmował.

tokfm.pl

Pijany policjant strzelał do ludzi. Chcieli mu pomóc

Opublikowany przez
Odpowiedz

34-letni aspirant Andrzej B. wjechał swoim autem do rowu. Kiedy przy jego samochodzie zatrzymali się Białorusini oferując pomoc mundurowy wyjął służbową broń i zaczął do nich strzelać – dowiedziała się „Gazeta”. Wcześniej policja podawała, że funkcjonariusz jedynie jechał po pijanemu i miał w aucie służbową broń
Wszystko wydarzyło się wczoraj ok. 3.30 nad ranem w miejscowości Styrzeniec k. Białej Podlaskiej na trasie Warszawa-Terespol. Tego dnia po południu lubelska policja opublikowała lakoniczny komunikat, z którego wynikało że policjant jedynie jechał po pijanemu prywatnym autem i miał w aucie służbową broń.

Tymczasem, co innego twierdzi prokuratura, która przesłuchała czterech Białorusinów, którzy jadąc w stronę granicy zobaczyli w rowie opla vectrę na polskich numerach rejestracyjnych. Jego kierowca usiłował wyjechać.

– Z zeznań Białorusinów wynika, że zaoferowali kierowcy vectry swoją pomoc. Jako, że Polak odmówił odjechali. Po krótkim czasie jeden z Białorusinów zorientował się, że zgubił na miejscu kolizji telefon komórkowy. Kiedy zawrócił wóz i dotarł na miejsce kierowca vectry wyjął broń i oddał w jego stronę kilka strzałów – informuje „Gazetę” Beata Syk-Jankowska, rzecznik lubelskiej prokuratury.

Białorusini wezwali policję. Na miejscu okazało się, że za kierownicą vectry siedzi 34-letni Andrzej B., funkcjonariusz służb kryminalnych z komendy w Białej Podlaskiej, aspirant z dziewięcioletnim stażem w policji. Mężczyzna miał ponad dwa promile alkoholu we krwi. Wewnątrz auta zabezpieczono służbową broń policjanta, pistolet Walter P99. Nie było w niej dziewięciu naboi. Na miejscu śledczy nie znaleźli jednak łusek.

Prokuratorzy postawili policjantowi zarzuty: narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życiu lub zdrowia i jazdę po pijanemu. Sam policjant podczas przesłuchania odmówił składania wyjaśnień. Funkcjonariusz już wyszedł na wolność. Musi jednak wpłacić trzy tysiące poręczenia majątkowego.

Przełożeni funkcjonariusza już rozpoczęli procedurę wydalenia go ze służby. Policjant został zawieszony w czynnościach.

Źródło: Gazeta Wyborcza Lublin